اندوه های زنانه...
دوشنبه, ۲۲ خرداد ۱۳۹۶، ۰۴:۴۳ ب.ظ
اندوه های زنانه من
لاکهایی قرمزوبنفش وجیغ
برای حسرت دستهایی که هرگزلمس نخواهدشد
موهایی کوتاه
ب کوتاهی عمرخوشبختی روزهای رفته
ابروهایی کمان
برای عرشی که هزگز فتح نخاهد شد
مژگانی بلندو سیاه
ب رنگ روزگار زنانه
لبهایی سرخ وآتشین
برای طعم بوسه هایی که هرگزنخواهدچشید
و زانویی درآغوش
برای آغوشی که ازآن تو نیست
راستی
اندوه تو
همرنگ اندوه زنانه من هست؟
.......
ب راستی که پنهان کردن این همه اندوه یک زن میخاهد و....
تنهای تلخ....
banooyeemah@
انتظاری بود
انتظار مهمانی که هرگز نیامد
راینر ماریا ریلکه، شاعر آلمانی
......
از زیبا ترین حسرتیه های زنانه ای که خوانده ام
به راستی که پنهان کردن این همه اندوه ، یک زن میخاهد و قلبی به وسعت قبیله ی دلتنگی ها