شب

 

شب از نیمه که سر می‌ره
من ازعشقت هنوز بیدارم

ی داغی توی این سینه
ی  زخم نوی کهنه ای دارم

هنوزم اگه درمون این دردی
هنوزم راز عشقو خوب میفهمی،

مداراکن توبااین قلب زخمی
تو معنی جنونو خوب میفهمی

کنار تو جهان یکسر تماشایی
کنارتو زمین  یکسرتماشایی
همه وقتم ب گاه بودن تو
تماشای تو که یکسرتماشایی

توشکوه هفت اقلیم دانایی
ومن گنگی که مادرزادی
تو دریک شب نگنجی که،
تو هزارویک شب شهرزادی
...

تنهای تلخ...
https://www.instagram.com/banooyeemah/

تقدیر

 

تقدیر اگه بال داشت پروانه بود
روی شونه هات می نشست
و برات لالایی عاشقونه میخوند
...
تقدیر اگه گل بود شب بو میشد
همه شباتو باعطرش نوازش میکرد
تا خلسه ی خواب کودکانه تورو
ب آرامش صبح سپید برسونه
...
تقدیراگه عشق بود من میشدم
تا تورو در حریری از مهروماه
به دستهای پاک خدا
میسپردم
...
تقدیر اما هرچه بود 
عشق نبود
مهر نبود
ماه نبود
...
تقدیر توبودی که در آئینه نگاه من
خیره ب قاب چشم من
تکیه ب وهم بودنت 
مرا تا اوج نبودنت 
کشانده ای
...
تنهای تلخ...
@banooyeemah

درعمق نگاهم نشسته ای

 

رمیده اند
آهوی چشمانم
ازدوردست نگاهم
ب دوردست نگاهت
...
دورتر ز منی و خوب میدانی
که درعمق نگاهم
نشسته ای
....
تنهای تلخ...@banooyeemah

مهم نیست کجایی

مهم نیست کجایی

مهم نیست ب چ کاری

حتی مهم نیست ب چ فکری

یا درافکارکه هستی

مهم نیست درآغوشت چ داری

یادرآغوش چ کس آرامش

...

تو

دردورترین جای جهان

یانزدیک چون رگ گردن

هرجاکه باشی

قلب من جایگاه توست

پرطپش

پرازهیاهوی خاستن

درگیرغوغای اغواءکننده چشمهایت

ولبریزسکوت مرگبارنبودنت

...

تنهای تلخ...

banooyeemah@

آغوش تو...

آغوش تو 

ب اندازه تمام تنهایی های من

گسترده بود

و من

تنها بازمانده

از گسل آغوشت

بداهه ای برای تو...

تنهای تلخ...

banooyeemah@

بنام عشق...

جهانم را تسخیر کرده ای

درسکوتی چنان مرگبار

که هرم نفس های پیک مرگ را

هزاربار برگونه هایم لمس کرده بودم

در تضاد رنگ های زندگی من

باورم کرده ای

واینچنین

آشتی داده ای

ممات وحیاتم رابنام 

عشق

banooyeemah@

عشق تو...

عشق تو

شایعه ای بیش نبود

تومرا ازیادبرده ای

و من هنوز

درتلخ ترین نفس نفس زدن هایم

تورا زندگی میکنم

نام تو 

پرتکرار

ب موازات نفس هایم

ترمیکند

کام چشمانم را

هرشامگاه وهربامداد

تنهای تلخ...

@banooyeemah

عادت...

دل نوشت

تنهای تلخ:

آدما وقتی ی جاییشون زخم میشه اولش سخت میشه

درد داره

نگاه کردن بهش عذاب میشه

دیدن جای زخم اذیتشون میکنه

ولی بعد ی مدت جزیی ازبدنشون میشه

براشون عادی میشه دیدنش

انگارازاول اون زخم بوده 

دیگه دیدنش اذیتشون نمیکنه

یجورایی براشون تکراری میشه

این اتفاق وقتی ی دندونو میکشیم هم میفته

جای خالی دندون اوایلش عذاب اوره

ولی بعدچنروزعادی میشه

یاوقتی ی چیزجدیدمیخریم

چقدرذوق میکنیم

ولی خب بعدمدتی...

یا مطلبی روبرای اولین بارمیخونیم

یاحتی دیدن ی مکان تازه

کشف ی کوچه 

پیداکردن حتی ی پیرهن که دنبالش میگشتیم

همه اینا ب ماشادی یا غمی رومیده که موقتیه

وبعدمدتی عادی میشه

ماحتی با پیداشدن ی ادم جدیدتوی زندگیمون هم همین حالات بهمون دست میده

ولی همه اینا برای ی مدت کوتاهه

اولش انقدر ازحضور ی آدم جدید درزندگیمون سرخوشیم که حتی گاهی غرق در رویاهایی میشیم که ازشون بیرون اومدن سخت ترازغیرممکن میشه

ولی بعدمدتی

یادمون میره 

بعدش یادمون میره برای داشتن اون آدم چقدر تلاش کردیم

و چقدر سرداشته ها ونداشته هامون قمارکردیم

ما ادمها خیلی زود عادت میکنیم

ب رنج

ب درد

ب شادی

ب غم

ماحتی ب  عشق هم عادت میکنیم

تنهای تلخ...

@banooyeemah

خیلی دیر...

وقتی خیلی دیرشد 

اونوقت میفهمیم 

هرسلام

سرآغاز دوستی نیست

وعشق چیزی جز 

سه حرفی مچاله ای 

میان لبهای هرزه نیست

...

وقتی دیر شد

خواهیم فهمید...

خیلی دیر.. 

بداهه ای برای تو...

تنهای تلخ...

banooyeemah@

حیران

ماه من:

حیران ترازتوبودم

آنگاه که ماه را

بر برکه ی خشک قلبم 

نشاندی

...

حیران تر ازنگاه تو

نقش خیال توست

بر رخ بنفشه های وحشی

خیال من

بداهه ای برای تو...

تنهای تلخ...

banooyeemah@